Portell Negre Selecció Ull de Llebre + 2, Conca de Barberà Denominació d’Origen*, rocznik 2010, w cenie 25,00 PLN za butelkę (0,75), zakupione w dniu 02 sierpnia 2014 w sklepie Calwados – Grajewo (czerwone wytrawne, szczepy: 70% tempranillo, 15% merlot, 15% cabernet sauvignon). Produkowane i butelkowane przez COVISAL Sarral – Katalonia/Hiszpania
Za butelkę spożytą daję ocenę: 5 –bardzo dobra, 89 PPFPP (prawie znakomite).
Wino w Katalonii posiada długą tradycję kulturową i własną specyfikę. Sektorem winiarskim zarządza tutaj Kataloński Instytut Winorośli i Wina. Poza tym wino z francuskiego Roussillon bywa również tradycyjnie nazywane winem katalońskim. Produkcja wina zajmuje czwartą pozycję w przemyśle spożywczym Katalonii, co stanowi 25% całej produkcji w Hiszpanii. Roczna produkcja wynosi ponad 380 milionów butelek, z których dwie trzecie są przeznaczone na eksport. Około połowę produkcji zajmuje cava (wino musujące). Winnice i wina zostały sprowadzone do Katalonii jeszcze w czasie kolonizacji greckiej i skoncentrowały się na obszarze Empordà. W czasach rzymskich produkowano wina w Tarragonie i Alella, w okolicy Tarraco Barcino. Od XVIII wieku coraz bardziej rozwijał się eksport. Z jednej strony wina Empordà wywożono do Langwedocji, z drugiej strony, zachęcano do uprawy na obszarach przybrzeżnych, skąd eksportowano wina i koncentrat winny do produkcji brandy w Ameryce. Z Vilanova oraz Geltrú eksportowano Penedès, z Salou, a także w mniejszym stopniu z portów w Roses, Begur, Mataro, Barcelona i Tarragona eksportowano Baix Camp oraz Priorat, . Od 1865 roku, wraz z pojawieniem się filoksery we Francji, wszystkie porty skierowały swój eksport do Langwedocji i Prowansji po to, aby zaspokoić tamtejszy popyt. W latach 1878 i 1900 filoksera zniszczyła winnice w Katalonii, co doprowadziło do zmian, powodując, że zmieniły się proporcje w produkcji: więcej produkowano Penedès niż Bages, a okolice Priorat uległy wyludnieniu. Ponowne nasadzenia białych szczepów winorośli sprzyjały rozwojowi produkcji cava. Powstały promowane przez Wspólnotę Katalonii pierwsze spółdzielnie winiarskie w Alella, Igualada oraz Artés. Okres secesji to okres powstawania dużych spółdzielni, nazywanych „katedrami wina” w Barberà de la Conca, l’Espluga de Francolí, Falset, itd. Podczas I wojny światowej zaobserwowano wyjątkowy popyt na wino, zatrzymany dopiero przez wojnę domową w Hiszpanii i II wojnę światową. Od roku 1960 uprawy odnowiono wprowadzając nowe odmiany winorośli i nowe metody, a wino Penedès stało się liderem produkcji, przy jednoczesnym stopniowym powrocie do Priorat.
Winnice w Katalonii skoncentrowane są głównie między górami i wybrzeżem (z wyjątkiem wilgotnej wschodniej części wybrzeża). Ponadto winorośl uprawiana jest na równinach centralnego basenu depresji (równina Lleida oraz Bages ), po obu stronach Albera (równina Empordà, a także francuski Roussillon). Sprzyja uprawie klimat wybrzeża Morza Śródziemnego z umiarkowanie gorącymi latami, zimami bez dużego mrozu, czy bez opadów gradu, z deszczami jesienią i wiosną, oraz bardzo słonecznymi południowo wschodnimi stokami. Geograficzna różnorodność oznacza także różnorodność miejsc uprawy zgrupowanych w dwunastu nazwach pochodzenia (DO), które razem zajmują 70 tysięcy ha.
Degustowane wino powstało właśnie w Spółdzielni COVISAL, w obszarze apelacji Conca de Barberà i jest bardziej bordowe, niż hiszpańskie, chociaż pojawiający się w aromacie i w smaku dąb wskazuje, że Katalończycy z Półwyspem Iberyjskim w hiszpańskim wydaniu są związani (chodzi o produkcję wina, a nie o inne sprawki). Struktura średnia i bardzo zrównoważona, posmak rodem z Medoc, wino z pewnością zasługuje na uwagę miłośników. A aromat, to sad i owoce leśne, z dymnym tłem. Cena niezła, więc polecam.
* Denominació d’Origen – apelacja
Deja una respuesta