Wybrane do przekazu media mają swoje prawa. Mieszkaniec Ziemi w epoce kciuka i wszechobecnej konsumpcji nie ma czasu na czytanie długich tekstów, woli oglądać obrazki i emocjonalnie wiązać je z psychiką. Jest w tym również jakiś związek przyczynowo-skutkowy, między obrazkiem i doświadczeniem emocjonalnym, lecz odrywa się ten związek od powiązań linearnych i współczesny człowiek kojarzy poszczególne obrazki nie dostrzegając związku pomiędzy tym, co zrobił i tym, co mu za to zrobią. Trzeba więc pisać teksty obrazki, czyli komponować plakaty na jedną maksymalnie stronę. Z konieczności zatem ślizgać się po tematach na obrzeżach literatury i popularyzatorstwa.
Kiedy rodził się Robert Parker Jr, Ameryka była na powojennym dorobku, klasa średnia stawała coraz bogatsza, kraj przymierzał do światowej ekspansji. Powstawało pojęcie globalizacji, któremu niebawem wynalazek Internetu da potężny impuls. Ojciec Roberta Parkera Jr był farmerem, po naszemu dość bogatym chłopem, potem przedsiębiorcą, czyli z mojego punktu widzenia uległ urbanizacji, czyli bogaceniu całego kraju. Tacy ojcowie w czasie wojny walczyli w Europie przywożąc z niej sny o raju utraconym, a ich dzieci do tejże Europy wracały po to, by nabyć ogłady. A Europą była dla nich przede wszystkim Francja.
Globalizacja przynosiła i przynosi korzyści najsilniejszym. Jest tylko rozszerzeniem na cały świat wad i zalet jednego, najsilniejszego, społeczeństwa, zaś Ameryka spełniała wszystkie warunki, by takim społeczeństwem zostać. Historia świata sprawiła, że młodzi Amerykanie wybierali Paryż. Tam spotykali się z tym, co Francja miała najlepsze, a więc z kuchnią i winami. Jednocześnie w samej Ameryce Kalifornia nauczyła się wykorzystywać winorośl, trzeba zatem było tak ukształtować smak i aspiracje Amerykanów, aby w ostatecznej instancji wygrała Kalifornia.
Przeciętny Amerykanin był i jest nadal człowiekiem prostym, raczej prostolinijnym, nie lubi bujać w obłokach i lubi sukces (a także nie znosi przymusu). Coś w nim jest z Polaka, chociaż romantyzmu nie ma w nim za grosz. Jest racjonalny i bardzo materialistyczny w codziennych przyzwyczajeniach. Smak jego należy kształtować odnosząc się do przywiązań i snobizmów i lansując skale wiążące opinie z konkursem. Wygrywa to, co ma 100 punktów na sto, lecz punkty takie ktoś powinien przyznawać. Robert Parker Jr fakt ten zrozumiał, a także i to, w jaki sposób można wykorzystać upodobania swoich ziomków. Ciekawe zresztą, że Ameryka do teraz Parkera nie doceniła tak, jak to zrobiła Europa. Dlaczego tak się stało? O tym będzie w następnym tekście.
Leave a Reply